Bahasa Rakyat

serba-~;  serba. serbih serbah. serbu; menyerbu 1. (datang, pergi) melanggar (menyerang): tentera 2. masuk beramai-ramai dgn meluru: selesai sahaja imam memberi salam, anak-anak ~ keluar; 3. merempuh, seorang laki-laki yg besar badannya ke dlm kamar kerjanya; [Kamus Dewan Edisi Keempat]
sj tumbuhan (pokok memanjat), akar gintik, tawan hitam, [Kamus Dewan Edisi Keempat]
[c] 2021 Petak Ajaib PLT