Bahasa Rakyat

 dengkur, dengut I. dengu dungu. denguh lenguh denguk; terdenguk tergerak-gerak ke kiri kanan dsb (kepala lembu, [Kamus Dewan Edisi Keempat]

ark  dengkol. dengkul II Jw lutut; [Kamus Dewan Edisi Keempat]

1. bunyi spt nafas yg kuat (dr orang sedang tidur), 2. kur (kerana kesakitan amat sangat): terdengar tersungkur jatuh di hujung tangga diikuti ~ kuat; [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(déngkél) 1. tidak berisi (buah-buahan spt durian dll), kering, 2. kaku atau bengkak pd buku lali. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(éndéng); mengendeng menunjuk-nunjuk: janganlah ~ kuih itu [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(déngkol) 1. bengkok (lengan dll), cengkol; 2. ki telor, pelat. dengkot (déngkot) pendek sebelah kakinya (kerana cacat, cedera dsb) [Kamus Dewan Edisi Keempat]

sj ikan laut, Siganus spp.; [Kamus Dewan Edisi Keempat]

bunyi spt menarik (menghembuskan) nafas dgn hidung; [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(déngkét) Pl berjalan dgn sebelah kaki. dengki 1. = kedengkian kebencian (kemarahan) kerana perasaan 2. berdengki menaruh benci (niat jahat dsb) terhadap seseorang cemburu atau iri hati yg amat sangat: apalah gunanya kita ~ sesama kita; [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(déndéng) II; mendendeng 1. menayangkan atau menunjukkan 2. melindungi (menutupi) dgn sesuatu benda yg lebar; [Kamus Dewan Edisi Keempat]