Bahasa Rakyat

(kerangkéng) Jw = kerangkengan 1. kurungan yg memakai 2. sj kandang kanak-kanak. [Kamus Dewan Edisi Keempat]
bunyi spt bertih digoreng atau daun basah dibakar. kerutup II; mengerutup Kd, Pn 1. memakan beramai-ramai hingga habis; 2. mengerumuni (mengerubungi) utk menyerang memukul. [Kamus Dewan Edisi Keempat]
~-keriut keriang-keriut. keriau ark; berkeriau berteriak, memekik, menjerit, memaki-maki: Leong [Kamus Dewan Edisi Keempat]
Kd, Pn kusut; [Kamus Dewan Edisi Keempat]
Jk; berkeruyuk berkokok. keruyup [Kamus Dewan Edisi Keempat]
[c] 2021 Petak Ajaib PLT