Bahasa Rakyat

(jéngkéng) I; menjengkeng berjengket;  jengket. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(jéngkéng) II; berjengkengan berjalan dgn tidak keruan [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(béngkong) I;  bengkang I. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(béngkong) II Jw tukang sunat (khatan). [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(onéng-onéng) anak piut (keturunan yg kelima). [Kamus Dewan Edisi Keempat]

 mengkudu. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

ark; tersungkuk, tersungkuk-sungkuk menunduk dgn [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(compéng) koyak-koyak pd tepinya (bkn pakaian, kain, dll). [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(néng) I (Sunda) panggilan kpd anak perempuan yg orang tuanya [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(néng) II bunyi spt loceng dll. [Kamus Dewan Edisi Keempat]