Bahasa Rakyat

(réncéng) II Jk; serenceng, serencengan seuntai (manik, [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(réncéng) I panjang lampai, tinggi kurus, tidak berlabu betis (pd [Kamus Dewan Edisi Keempat]

suku kaum peribumi di Sabah, termasuk dlm rumpun [Kamus Dewan Edisi Keempat]