Bahasa Rakyat

. tompok(-tompok) pd sesuatu permukaan (spt kulit muka, 2. = bercapuk(-capuk) mempunyai (banyak) capuk; [Kamus Dewan Edisi Keempat]

Jk turun naik, jungkang-jungkit, unggang-unggit. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

Jk; melongok menengok, menjenguk; [Kamus Dewan Edisi Keempat]