Bahasa Rakyat

 tetampan I, penampan. tampang I 1. potongan atau keratan yg rata (spt ubi, roti, dll), 2. ark garis tengah bulatan, pusat; 3. = ~ tembakau Jk berkeping-keping spt lempeng; [Kamus Dewan Edisi Keempat]

menempuh (bahaya, hutan, padang pasir, dll), 2. ki merempuh (masuk melantasi, menembusi: pemuda yg berbaju hitam itu ~ masuk bilik; suara halus merdu terbang keluar dr kamarnya kesunyian malam;  rejah. [Kamus Dewan Edisi Keempat]