Bahasa Rakyat

(daéng) gelaran Bugis. daerah (daérah) 1. lingkungan sesuatu pemerintahan, wilayah (sesebuah 2. bahagian sesebuah negeri (sekeliling bandar) yg mempunyai sempadannya utk kemudahan pentadbiran: Melaka terbahagi kpd tiga buah ~, iaitu Tengah, Jasin, dan Alor Gajah; ~ Temerloh; pegawai ~ kanan kerajaan mengurus pentadbiran (dlm bidang-bidang tertentu); 3. kawasan iklim (penduduk, hasil dll) sama: hawa panas; orang asli; 4. berada di bawah pengaruh (kekuasaan, keadaan, dll): darurat; tentera; 5. ki skop, bidang: menyimpan rahsia termasuk dlm amanah; [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(boncéng) Jk; tukang ~ orang yg turut serta makan [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(tongkéng) I punggung sebelah bawah; tulang ~ [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(tongkéng) II; bunga ~ sj tumbuhan (pokok memanjat dan [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(jéngkéng) I; menjengkeng berjengket;  jengket. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(jéngkéng) II; berjengkengan berjalan dgn tidak keruan [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(béngkong) I;  bengkang I. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(béngkong) II Jw tukang sunat (khatan). [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(cénggong); bercenggong bertinggung;  tinggung. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(belongkéng) sj siput kecil yg boleh dimakan, Ellobium sp. [Kamus Dewan Edisi Keempat]