Bahasa Rakyat

1. Orang yang bersuamikan atau beristerikan orang kaya tetapi melarat hidupnya. 2. susah di negeri kaya. [Malay Civilization]

Orang yang hina dan tidak diperlukan oleh masyarakat. [Malay Civilization]

Yang penghabisan sekali. [Malay Civilization]

Orang yang hidup dalam kemewahan dan boleh membuat apa sahaja. [Malay Civilization]

Tidak dapat ditolak lagi. [Malay Civilization]

Kalau tidak ada yang lain baru digunakan. [Malay Civilization]

Selalu cemburu. [Malay Civilization]

Hidup amat susah mencari nafkah. [Malay Civilization]

Tidak tetap pendirian. [Malay Civilization]

Pandai berjimat akan kaya suka besedekah membawa tuah. [Malay Civilization]