Bahasa Rakyat

rumah tumpangan, hotel. pencen (péncén) 1. bayaran tetap bulanan yg dibuat oleh kerajaan atau 2. tidak bekerja lagi tetapi mendapat wang sara: ia sudah terlalu tua utk menghadapi soal baharu ini, barangkali dia akan minta ~; [Kamus Dewan Edisi Keempat]

= ~ (pengetip) kuku sj alat utk memotong atau mengerat kuku; [Kamus Dewan Edisi Keempat]

orang yg mengamuk (menyerang dll). [Kamus Dewan Edisi Keempat]

orang, badan dsb yg menjatuhkan (membuat atau menjalankan) hukuman: rakyat mengakui kuasa raja sbg pengadil dan ~ bagi melanggar undang-undang negeri; 2. orang menentukan hukum (hal berkaitan dgn dosa, pahala dsb): beliau menegaskan bahawa kita pendakwah, bukan ~. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

orang ~ mengkhianati (orang lain dll), penderhaka: di hadapan kita ini ada dua ~ telah menyamar diri ke dlm kumpulan kita. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

orang yg memberi upah: maka kuranglah ~ di dalam negeri itu dan jadi piciklah rezekinya. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

sj lembing yg dilepaskan dgn alat memantul. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

orang yg mudah berasa gayat. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(Kej) sj alat utk mencantumkan atau melekatkan alat-alat lain: ~ rata; U. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

orang yg menakluk. [Kamus Dewan Edisi Keempat]