Bahasa Rakyat

(ngébéng) mengebeng;  ebeng. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(beléngsét) terlipat keluar (pelupuk mata sebelah bawah). [Kamus Dewan Edisi Keempat]

cengkam; [Kamus Dewan Edisi Keempat]

kotor penuh berconteng-conteng; [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(réngga) sl tempat duduk di belakang gajah; rangka II, rengka. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

~-cangkir tidak keruan, congkah-cangkih. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

[Kamus Dewan Edisi Keempat]

sj tumbuhan (pokok), medang melukut, merkaras, Norrisia [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(téngkék) sj burung (bulunya berwarna biru). tengkel (téngkél) tahi yg berbutir-butir (tahi kambing dll), gentel, pil, [Kamus Dewan Edisi Keempat]

Jk; menyengkilit 1. menjatuhkan orang dgn mengangkat 2. ki menipu. [Kamus Dewan Edisi Keempat]