Bahasa Rakyat

(koténg); terkoteng-koteng 1. seorang diri (tidak berpengiring 2. Kl, Tr tergantung-gantung, terbuai-buai. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(gembéréng) Jw canang yg tidak bertombol di tengahnya. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

Jw pondok kecil tempat menunggu bas, berjualan dll yg biasanya [Kamus Dewan Edisi Keempat]

Jw kelapa muda. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(nébéng) I Kl ketua kampung, tuk empat. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(nébéng) II turut makan (minum dll) tetapi tidak membayar. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

[Kamus Dewan Edisi Keempat]

(cénggéh) Kd tenggek. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(jéngki); celana (seluar) ~ bp seluar yg sempit kakinya (spt [Kamus Dewan Edisi Keempat]

1. buncit, boyot; 2. Id bunting. [Kamus Dewan Edisi Keempat]