Bahasa Rakyat

(ketongkéng) tongkeng I. ketopong sj topi tinggi yg dipakai di kepala sbg perhiasan; ~ besi [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(jénggér) Jw balung pd kepala ayam. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(jéréng) II Jw; menjereng membentangkan. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(jéréng) I Jk juling. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(koténg); terkoteng-koteng 1. seorang diri (tidak berpengiring 2. Kl, Tr tergantung-gantung, terbuai-buai. [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(kéncéng) I C sj gurdi (bor kecil) yg diputar dgn busur. kenceng II kawah bertangkai (dibuat drpd besi atau [Kamus Dewan Edisi Keempat]

[Kamus Dewan Edisi Keempat]

(géng) kumpulan pekerja, penjenayah, dll, gerombolan: rupanya ia [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(boréng) perbuatan mengorek utk mencari bahan galian; [Kamus Dewan Edisi Keempat]

(jéngkot); berjengkot, menjengkot berjalan tempang (capik, [Kamus Dewan Edisi Keempat]